Stowarzyszenie Muzyki Ludowej "Country"

Stradivarius

Żaba powinien stać się bohaterem nie jednych wspomnień i tak się zapewne stanie. Poza nami oczekiwałbym na relacje Kinickiego ( przez wiele lat menadżera Country Road), Janusza Tytmana, Krzyśka Wałeckiego, a także innych Jego przyjaciół.

Stradivarius

Oldboy named Sue

Ostatni komentarz Stradivariusa przypomnial mi pierwszy wystep Country Road w Stowarzyszeniu na Reja, kiedy Janusz T. i Misiek K. wykonali " duelling banjos" - tyle ze na banjo i mandolinie. Do dzis uwazam ich za najciekawszy duet instrumentalny w polskim country. Miska K. ukrylem pod inicjalem , poniewaz nie jestem pewny pisowni nazwiska a gdybym sie pomylil to Stradivarius zapewne przwalilby mi smykiem....

teachair

No i lawina wspomnień ruszyła! Dziękuję, Panowie!

Przypomnę tylko, że dzięki Pani Dorocie Czajce, część materialów drukowanych została już jakiś czas temu zarchiwizowana i można ją znaleźć [link widoczny dla zalogowanych] Są tam dwie strony - pierwszy rocznik to 1985.

Mayster

Stradivarius

Oczywiście Drogi Boyu Misiek K. to Michał Karczewski ( tak się pisze nazwisko Miśka). Grał w Country Road na banjo, podobnie jak robi to i dziś w jednym z zespołów szantowych, którego nazwy nie znam. Bo środowisko szantowe jest mi słabo znane.
Mayster zatem też się nie myli.

Stradivarius

Oldboy named Sue

Rzeczywiscie myslalem o Misku Karczewskim. Podobno zyje i dziala w Krakowie ( znanym jako centrum muzyki szantowej....)

I w tym momencie przyszla mi szalona mysl w sprawie Mragowa : jak mozna laczyc country i np. disco polo - to dlaczego nie z szanty ?????
Przynajmniej moglbym znowu posluchac Miska K. grajacego Duelling banjos"....

Cowboykash

Któregoś roku w Mrągowie był taki dzień co się nazywał "Szantry" Smile

Mnie się podobało bo szanty także lubię, ale było sporo ludzi marudząco-zawiedzionych. Wszystkim i tak dogodzić się nie da, ale wkurza jak gość siedzący obok ciągle jęczy że mu się nie podoba Smile

Oldboy named Sue

Z dwojga zlego wole stękanie niz chęc zabojstwa.... ( ja mialem takie mysli kiedys wobec organizatorow kiedy Michal Wisniewski - wymuszony przez Ninje - wystękał " love me tender")...... Zalamany

Oldboy named Sue

teraz nowy watek z najodleglejszej historii : Piknik w Aninie.
To praojciec Mrągowa - niesłusznie zapomniany...
Było to na wiosnę 1982 ( przypominam - w Polsce stan wojenny w pelni) a paru szaleńców postanizowało duże spotkanie w Aninie. Komitet organizacyjny to ( jak zwykle wtedy) Piotrek Kinicki, Waldemar Sniedz i niżej podpisany. Szczegółowy opis pikniku i listę artystów ( wszyscy, którzy wtedy grali country) znajdziecie w informatorze country ( o ile uda nam sie spotkać z Kashem celem zeskanowania) a ja dodam tylko parę uwag osobistych jak sie robiło Piknik bez kilkuset osob z identyfikatorami, sponsorów, TV i bez Ninji Terentiew :
Atrakcja Pikniku była beczka piwa, która panowie Kinicki i Szniedz własnoręcznie przytargali z browaru warszawskiego na plecach !. Ponieważ czytają ten wpis ludzie słabo znający czasy komunizmu, wyjaśniam ze wtedy w żaden sposób nie można bylo legalnie kupić beczki piwa. Jak Kinicki to załatwił nie wiem ale ponieważ później załatwił sobie zgody Japończyków na otwarcie polskiej knajpy w Tokyo to sie specjalnie nie dziwie,,,,.
Mieliśmy mnóstwo dobrej woli - ale brak wiedzy : zabrakło narzędzi do otwarcia beczki. Wtedy inżynier Czudowski ( serdecznie pozdrawiamy !) pojechał do domu po komplet narzędzi i beczkę udało sie otworzyć.
Padam

Cowboykash

Faktycznie Michał Wiśniewski wystękałto "Love Me Tender". Gdyby nie Krzysztof Krawczyk, który podszedł do niego ratując sytuację i zaśpiewał tak, by tamten usłyszał tonację w jakiej śpiewają, to chłopina z ognistą głową w ogóle by nie dał rady.
Ale za to na koniec dodał sobie animuszu drąc gębę - "Mrągowo jest z a j e b i ś c i e"

Stradivarius

Boy cały czas aktywny, ja po powrocie do Warszawy dosyć zajęty. Ale pewno w weekend coś wyskrobię.
Cieszy mnie fakt, że wspomnienia prowadzimy w miłej, bezkonfliktowej atmosferze.
Czasem wchodzę na treści zagraniczne, a tam w zakładce "proponuję tak dla zabawy i poznawczo nieco" błyskawice , walą pioruny, i zgrzytanie zębów słychać, a nawet wycie wilków.
Tak przy okazji dyskusji o bluegrassie.
Podobno dla zabawy. I poznawczo nieco.
Ciekawe.

Stradivarius

Oldboy named Sue

Stradivarius

Boyu - do boju!
Do wspomnień!
Pisać trzeba, przypominać historię. Bo ludzie tego potrzebują.
Wprawdzie główni autorzy dyskusji o bluegrassie kpią sobie z nas, że landrynkową dyskusję uprawiamy, że pewno zbyt łagodnie się traktujemy.
Ale trzeba ich upokoić bo to dopiero pierwsze karty historii Stowarzyszenia. Kolejne rozdziały przyniosą pewno i pierwsze spory - bo i pamięć może nas zawieść i interpretacja faktów może być niejednoznaczna.
Jedno natomiast jest pewne - nie będziemy na siebie ujadać. Bo to nie w naszym stylu.
Jeśli nadal żyjesz Boyu, naostrz pióro, sięgnij do pokładów pamięci i pisz, choćby o Stodole, którą przecież organizowałeś.

Stradivarius

Oldboy named Sue

Oldboy named Sue

I jeszcze nalezaloby wpomniec Edka Ludczyna, ktory zrobil nam bezplatnie scenografie tego koncertu - za kompletne friko ! i, o ile dobrze pamietam, ta sama scenografia byla uzyta przy pierwszym Mrągowie.