Epitavium dla miłości(1996)

Gość

Wybacz proszę ,że wychodzę
z życia naszych niepowodzeń.
Zapalniczki płomień zgasł,
wiem napewno przyszedł czas.

Więc wychodzę tuż przed burzą,
puki dni się tylko chmurzą.
Zegar nam zamyka drzwi
przoszę teraz wybacz mi

Gdy już w duszy ogień gaśnie,
nim uczucie w sercu zaśnie.
Raczej wszystko gaśnie w nas
wiem wiem napewno przyszedł czas.

Pomyśl proszę warto bylo ,
by słowami zapbić miłość.
Zapluć przyjaźń , rozwiać sny
juz odchodzę wybacz mi

To nie strach to chyba trema
w sztuce życia strachu nie ma
ja poprostu skracam sztukę
By z życiowej roli uciec