(((NEWS)))

kowboj Lukasz

Pan Korneliusz Pacuda we wczorajszej nocnej audycji w radiowej Jedynce.
Powiedział ,że w tym roku w Listopadzie do Panteonu sław muzyki country dołączą:
Bobi Bern, Cowboy Jack Clement, Kenny Rogers.

Kenny Rogers i Bobi Bern wystąpili w Polsce

kowboj Lukasz

Nie dawno w Nashville odbyła się 47 Gala Muzyki Country.
Po raz siódmy Gale Country prowadzili Brad Paisley & Carrie Underwood.
W nocnej audycji w Jedynce o tej Gali mówił Korneliusz Pacuda.
Idąc za Woźnicą i K. Pacudą podam w skrócie kto dostał nagrodę.

ARTYSTA ROKU 2013.
George Strait

Nowy wykonawca roku.
Kacey Musgraves

Wokalistka roku.
Miranda Lambert

Singel roku.
Florida Georgia Line
„Cruise”.
http://www.youtube.com/watch?v=8PvebsWcpto

Piosenka roku.
Lee Brince
„I Drive Your Truck”.
http://www.youtube.com/watch?v=yCSMCgqlc-0

Zespół roku.
Little Big Town

Album roku i wokalista roku.
Blake Shelton
„Based On A True Story...”.

HonkyTonkVille

Kacey Musgraves musiała przestać spiewać country, żeby ją uznano za odkrycie country. Świat jest płen paradoksów.

No dobra pewnie jestem zacofany. Wcześniej jej twórczość to chyba była Americana dopiero teraz nagrywa w stylu "country".

nawigacja

Kacey musiała zostać supportem Lady A, żeby ktoś ją w ogóle zauważył...

HonkyTonkVille

Wcześniej jednak napisała "Mama's Broken Heart" dla Mirandy i myślę że to już jej dało kopa.

HonkyTonkVille

Obie Panie bardzo podobny mają styl pisania piosenek więc musiały sobie przypaść do gustu.

Jeśli dodamy do tego Ashley Monroe, która na swojej solowej płycie utrzymuje podony klimat tekstów to można powiedzieć, że rodzi się nam jakiś nowy styl tekstu countrowego. Ostro i dosadnie, nie wstydzić się opisywać ludzi z prowincji takimi jacy są naprawdę, wydobyć przy tym najbardziej typowe ludzkie przywwary.

A ta piosenka Mama's Broken Heart to najlepszy tego przykład.
Dodatkowo pokazuje, że teraz kobiety bardziej przypominają mężczyzn w swoich zachowaniach niż kiedyś.

I to taka zmiana pokoleniowa w prawdziwej muzyce country. Reba McEntire nigdy by nie pisłą że idzie facetowi dom podpalić, czy że "znieczuliła się kosztem wątroby" ani też, że "sobie obcieła ze złości grzywkę zardzewiałymi nożycami".

Oczywiście żadne to już dziś odkrycie, bo już parę lat temu Lambert podpalała w piosence Kerosene, ale tam tekst był jednowymiarowy, a natomiast Mama's Broken Heart ewoluuje stawiając więcej pytań dotyczących kobiet.

Bo ta piosenka opowiada co prawda jakąś tam niedopowiedzianą do końca historię dziewczyny która reaguje wybuchowo, ale nie fabuła w niej najważniejsza i nie tylko chodzi o pokazanie współczesnej kobiety. Bardziej chodzi tu o porównanie 2 pokoleń kobiet.

Podmiot liryczny czyli współczesna dziewczyna zupełnie inaczej podchodzi do kryzysowej sytuacji niż matka która symbolizuje starsze pokolenie.
Bohaterka nie owija w bawełnę jakie teraz są kobiety i zapowiada że się na facecie zemści, i ma gdzieś co sobie pomyślą ludzie, zachowanie twarzy nie jest dla niej priorytetem... Do tego przygania matce, że ona pochodzi z pokolenia kobiet delikatnych "softer generation". Z drugiej jednak strony podziwia takie podejście i nie do końca siebie akceptuje "Chciałabym umieć mniej okazywac swoje emocje".

A pokolenie matki tylko pozornie jest "miekkie" ale tak naprawdę jest twardsze. Łatwiej się upić, wpaść w szał i podpalić facetowi auto czy dom niźli wziąść się w garść i zachować pokerową twarz.

Matka poucza:
"Popraw makijaż to tylko zawód miłosny
opanuj się i zachowuj się jak dama
nie tak cię wychowałam
weź się w garść i nie dramatyzuj..."
Niech cie nikt nie widzi jak płaczesz, przypudruj nos, usiąź prosto i gęba na kłódkę"

Ale nasza bohaterka już się tym nakazom nie podda.
Woli urządzić scenę:
"Niech każdy widzi że to ja trzymam zapałki kiedy nadjedzie wóz strażacki."
A na wytłumaczenie ma jedno: "przecież to nie mojej matce serce pękło."

Woźnica

Witam

Poruszyłeś HTV bardzo interesujący temat zmian zachodzących w kobiecych tekstach country. Oczywiście u facetów też się zmieniają, ale kobiety są bardziej interesujące.

Sporo się zmieniło od czasów, kiedy to pracę songwriterską kobiet Carterów musiał firmować A.P. Carter, bo kobietom nie wypadało, a Sara Carter paląc cygara i rozwodząc się wzbudzała zgorszenie.

Patsy Montana chciała być dziewczyną kowboja i to się mieściło w normie, ale tę normę kwestionowała już Kitty Wells w It Wasn't God... W latach sześćdziesiątych ścierały się wyzwolone kobiety typu Patsy Cline z mentalnością Stand By Your Man Tammy Wynette. Była Jeannie C. Rilley w mini z Harper Valley PTA i była Loretta Lynn z You Ain't Woman Enough, a później jeszcze ostrzej z The Pill. Dolly śpiewała PMS Blues, a Reba podkreślała siłę kobiet w niemal każdej piosence. Ważne było wspólne wykonanie He Thinks He'll Keep Her w koncercie Woman of Country oraz oczywiście postać Mary Chapin Carpenter i kilka jeszcze ambitnych kobiet w rodzaju Lucindy Williams.

Kontrowersje z ostatnich lat to np. Goodbye Earl Dixie Chicks. Bardzo ważna piosenka to także Redneck Woman Gretchen Wilson, a warto też pamiętać o Shanii Twain ze względu na styl języka jej piosenek.

Miranda jest rzeczywiście konsekwentna w swoich przesłaniach od Kerosene poczynając, a kojarzy mi się jeszcze Martina McBride z When Good-Fearin' Women Get The Blues.

W nawiązaniu do Kacey Musgraves to trafiłem właśnie na artykuł o tym jak ABC wyciszyła w jej wykonaniu na gali CMA frazę roll up a joint w piosence Follow Your Arrow. Tu link [link widoczny dla zalogowanych] (Warto zajrzeć głębiej, bo tam jest o innych ocenzurowanych piosenkach country). To mi się kojarzy z tym, jak Hankowi Williamsowi kazano, kiedy śpiewał w Opry, zamieniać w tekście beer na milk.

No i mamy temat rzekę, zasługujący chyba na osobny wątek.

Pozdrawiam

Woźnica

HonkyTonkVille

Bardzo dobrze że przypomniałeś Earla Dixie Chicks. Zapomniałem o tej piosence, a to była wtedy niezła przecież awantura z nią. I to jest chyba prekursor agresji kobiecej w country, a nie Kerosene.

No i pomyśleć jak szybko te przemiany zachodzą
Jeszcze parę lat wcześniej Reba nieśmiało pytała "Is there life out there?"
a tu nagle "żegnaj Earl"!

kowboj Lukasz

Zmarł Ray Price

Więcej przeczytacie na stronie Interia.pl
Tutaj link
[link widoczny dla zalogowanych]

kowboj Lukasz

Dzisiaj widziałem Teleekspres.
Pan Marek Sierocki powiedział kilka słów o płycie „The Outsiders”.
Płyta znajduje się na liście najlepiej sprzedawanych się płyt w U.S.A..

Płyta „The Outsiders”.
[link widoczny dla zalogowanych]

W Teleekspresie był fragment teledysku do piosenki „Give Me Back My Hometown”.

Eric Church
„Give Me Back My Hometown”.
http://www.youtube.com/watch?v=l5DnNxDTjbQ

HonkyTonkVille

Też widziałem ten fragment Churcha. Dobrze, że Sierocki powiedział, że to country, bo ludzie mogliby mieć spore trudności z rozpoznaniem gatunku.

HonkyTonkVille · Wysłany: Sob 12:05, 08 Mar 2014 Temat postu:

A w nowym, choć może nie super nowym, videoklipie Lindi Ortega tak pięknie śpiewa choć tylko "za napiwki w barze na rogu".

A śpiewa dla takich ludzi jak ona, którzy "nie mają hitów na liście Billboardu" i "co to są jak stare zardzewiałe obtłuczone blaszane gwiazdki..."

https://www.youtube.com/watch?v=ZG_2rZ4UzN0

Niestety nie mieszkam w miejscu takim, gdzie można iść do baru na rogu i spotkać Lindi Ortegę, choć cyganów w naszym mieście niemało. Ba, nawet jest dzielnica o nazwie Majdan od obozujących tam niegdyś cyganów.
, ale to nie ten tabor.

Nie wspomnę już o tym że w ogóle nie można jakimkolwiek country się w moim mieście na żywo delektować.
Ale nie narzekajmy, przecież jeszcze 15 lat temu nie mieliśmy nawet internetu.

HonkyTonkVille

Ciekawostka
Pani Taylor Swift wyprzedała bilety na koncert w Szanghaju w jedną minutę, co jest rekordem Chin, jak donosi jej wytwórnia.

No i proszę jak to warto z country uderzyć w pop. Bo przecie gdyby tak Swift śpiewała w stylu honky tonk, to pewnie w ogóle by w Szanghaju nie wiedziano, że ktoś taki istnieje.

A ciekawe czy u nas też by się sprzedała w minutę, czy może jednak by się nie sprzedała wcale (mimo wsparcia ministra sportu rzecz jasna).
Bo bileciki nie są takie tanie. Jak ktoś nie ma pieniędzy, to najlepiej skoczyć 9 czerwca do Bangkoku, bo tam już od 600 zł bileciki, natomiast w Tokio trzeba dać minimum 1300 zł za bilet, a w takim Singapurze to i 2300 zł jest mało.

No ale bilet musi być drogi, bo trzeba przecież zarobić na tym wszystkim.
A Taylor jest na 1 miejscu jeśli chodzi o zarobki muzyków w 2013 roku w Ameryce (prawie 40 mln $). Co ciekawe, na drugim miejscu jest też artysta country Kenny Chesney (33 mln) a dopiero na trzecim Justin Timberlake (31.5 mln).

Największe pieniądze są w country jak widać (chociaż wiadomo jakie to country). Daje to do myślenia. Przynajmniej mój wniosek jest taki, że jeśli ktokolwiek myśli o rychłym odwróceniu trendów w country, to może o tym zapomnieć. Jedyne o czym myśli obecnie cały countrowy establiszment, to jak wyprodukować kolejną Swift lub podobnego Chesneya.

Ale nie jest jeszcze tak chyba źle z amerykańskim gustem muzycznym, bo Miranda Lambert jest na 36 miejscu, George Strait na 15, a Zac Brown na 30 miejscu (to jest lista całej muzyki a nie tylko country!). A pamiętajmy że sporą część dochodu takiego Timberlaka czy innej Swift stanowi ogromna inwestycja w marketing, a wiadomo że ludzie słuchają głównie tego co im się podsunie.

Tiomberlake zresztą też jest trochę nasz, bo przecież niedawno pięknie śpiewał folka na płycie ścieżce dźwiękowej do filmu braci Coen "Inside Llewyn Davis".

A czym w naszym ukochanym kraju ktokolwiek wie jaki gatunek muzyczne dominuje w Ameryce?
Czy ktoś z Was słyszał by jakąkolwiek piosenkę country śpiewał którykolwiek uczestnik programów typu Voice of Poland? Prowadzący mają swoje ulubione rockowe i popowe hiciory głównie z ich czasów i chyba nie wiele więcej znają.
Najśmieszniejsze jest gdy ktoś w Must Be The Music zaśpiewa piosenkę hip hop, to wówczas każdy z jurorów zaczyna swoją recenzję od zdania "Wprawdzie to nie moja bajka...."
To ja bym dopowiedział "więc może się nie wypowiadaj, skoro się nie znasz na tym?"

Mayster

a to zależy czy liczymy twórczość Babsztyla Smile

a swoja drogą ostatnia zwyciężczyni (jak mi się wydaje) amerykańskiego The Voice, 18-to letnia Danielle Bradbery już zdążyła wydać płytę. Wydawcą jest Big Machine, czyli wytwórnia w której stajni są m.in: Taylor Swift, Laura Bell Bundy i Tim McGraw.

HonkyTonkVille

Tak, środowiska country tu nawet nie liczę, bo nasza obecność jest mikroskopijna w tym oceanie.